Ο γάμος είναι μια φυσική ένωση μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας, αλλά επίσης και μια θεϊκή σχέση θεσμοθετημένη από τον Δημιουργό μας από την αρχή του κόσμου. Ο Θεός, ως Δημιουργός του γάμου, ξέρει τι είναι αυτό που κάνει ένα γάμο να λειτουργεί κι αποκαλύπτει αυτή τη γνώση σε μας μέσω του Λόγου Του, της Αγίας Γραφής.
Ο Σκοπός του Γάμου
Για να μάθουμε πώς θα έχουμε ένα ευτυχισμένο γάμο, ας εξετάσουμε το σκοπό του Θεού για τον γάμο και τι συμβολίζει ο γάμος.
Βρίσκουμε τα αρχαιότερα βιβλικά κείμενα σχετικά με το γάμο στα πρώτα δύο κεφάλαια της Γένεσης. Εκεί μαθαίνουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, αρσενικό και θηλυκό, και τους δίδαξε να πληθύνουν πάνω στη γη και να ασκήσουν εξουσία σ' αυτήν (Γένεση 1:26-31). Ο Θεός είπε ότι αυτοί που πρόκειται να παντρευτούν πρέπει να αφήσουν τους γονείς τους, να κατοικήσουν μαζί και να έχουν σεξουαλική σχέση (Γένεση 2:24-25). Παρατηρώντας ότι «δεν είναι καλό στον άνδρα να είναι μόνος» (εδ.18), ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους το θαυμάσιο δώρο του γάμου, της ένωσης του αρσενικού ανθρώπου με τον θηλυκό άνθρωπο.
Και τι δώρο είναι αυτό! Η σχέση του γάμου εκτός από του να παρέχει ευχαρίστηση και ικανοποίηση στον άνδρα και τη γυναίκα, προμηθεύει μια δομή για την οικογένεια, το κύτταρο της ανθρωπότητας.
Εδώ και 2.500 χρόνια περίπου ο αρχαίος λαός του Ισραήλ είχε πέσει σε ηθική διαφθορά. Οι ηγέτες του δεν τον δίδασκαν τις αξίες του Θεού (Μαλαχίας 1:6, 2:7-8). Όπως και σήμερα, οι γάμοι διαλύονταν καθώς οι άνθρωποι ατομιστικά επιδίωκαν μόνο την προσωπική τους ικανοποίηση. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ο Θεός έστειλε τον προφήτη Μαλαχία για να δείξει στους Ισραηλίτες τα λάθη τους και να τους εξηγήσει τι θάπρεπε να κάνουν για να εξασφαλίσουν πάλι τις ευλογίες του Θεού. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός αποκάλυψε κι έναν άλλον σκοπό του γάμου. Τι είχαν κάνει λάθος οι Ισραηλίτες;
«Ο Ιούδας φέρθηκε άπιστα», εξήγησε ο Μαλαχίας κάτω από τη θεϊκή έμπνευση. «Και διαπράχθηκε βδέλυγμα στον Ισραήλ και στην Ιερουσαλήμ, επειδή ο Ιούδας βεβήλωσε το άγιο του Κυρίου που είχε αγαπήσει και νυμφεύθηκε θυγατέρα ενός ξένου θεού» (Μαλαχίας 2:11).
Πολλοί Ισραηλίτες είχαν παντρευτεί γυναίκες από άλλα έθνη, που τους έλκυσαν προς τη λατρεία των ξένων θεών παρά προς τον Αληθινό Θεό, τον ΓΧΒΧ. Όταν κάποιοι από αυτούς τους άνδρες αποφάσισαν να λατρεύουν επιπρόσθετα με αυτούς τους ξένους θεούς και τον Θεό του Ισραήλ, είδαν ότι Αυτός δε δεχόταν τις προσφορές τους (εδ.12-13). Αλλά υπήρχε και κάτι περισσότερο.
«Και ρωτάτε γιατί;» διακήρυξε ο προφήτης. «Επειδή, ο ΚΥΡΙΟΣ στάθηκε μάρτυρας ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα της νιότης σου, προς την οποία εσύ φέρθηκες δόλια, ενώ αυτή είναι η σύζυγός σου και η γυναίκα της συνθήκης σου. Και ο Θεός δεν έκανε [άνδρα και γυναίκα] ένα;... Και γιατί τον [έκανε τους δύο] ένα; Για να ζητήσει θείο σπέρμα. Γι’ αυτό, προσέχετε στο πνεύμα σας, και ας μη φέρεται κανένας άπιστα προς τη γυναίκα της νιότης του. Επειδή ο ΚΥΡΙΟΣ, ο Θεός του Ισραήλ, λέει ότι μισεί αυτόν που την αποβάλλει, κι αυτόν που σκεπάζει τη βία με το ένδυμά του, λέει ο ΚΥΡΙΟΣ των Δυνάμεωνž γι’ αυτό, προσέχετε στο πνεύμα σας, και μη φέρεστε δόλια» (Μαλαχίας 2:14-16).
Εκτός από το να αποδίδουν προσκύνηση σ’ άλλους θεούς, οι άνδρες του Ισραήλ αμάρταναν και με το να διαλύουν τη συνθήκη του γάμου τους και να δίνουν διαζύγιο στις γυναίκες τους. Αυτές οι πράξεις διέστρεφαν έναν από τους κύριους σκοπούς του Δημιουργού για το γάμο, την ανάπτυξη «θεϊκών απογόνων» (εδ.15), δηλαδή παιδιών που δέχονται τις αξίες του Θεού σαν δικές τους. Ένας λόγος που ο Θεός μισεί το διαζύγιο είναι ότι αυτό εμποδίζει την ανάπτυξη τέτοιων θεϊκών παιδιών. Αντί να βιώνουν έναν ευτυχισμένο γάμο, τα παιδιά των χωρισμένων ζευγαριών βιώνουν τα αρνητικά αποτελέσματα μιας αποτυχημένης σχέσης.
Το διαζύγιο φέρνει πρόσθετα προβλήματα, από οικονομικές δυσκολίες μέχρι ισόβιες ουλές από το συναισθηματικό τραύμα. Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των νέων σήμερα είναι ότι οι γονείς τους μπορεί να χωρίσουν.
Διδασκαλία για το διαζύγιο
Επειδή δε δέχεται ή δεν εφαρμόζει κάθε άνθρωπος τα ιδεώδη του Θεού για το γάμο, μερικοί καταλήγουν στο ότι το διαζύγιο μερικές φορές είναι η μόνη απάντηση. Ο Ιησούς ασχολήθηκε με το πρόβλημα του διαζυγίου επιβεβαιώνοντας κατ’ αρχάς τις αξίες του Θεού όπως αναφέρονται στη Γένεση, και προσθέτοντας μετά: «Ώστε, δεν είναι [ο άνδρας και η γυναίκα] πλέον δύο, αλλά μία σάρκα. Εκείνο, λοιπόν, που ο Θεός συνένωσε, ο άνθρωπος ας μην χωρίζει» (Ματθαίος 19:4-6). Ο Ιησούς δεν ήταν υπέρ του διαζυγίου. Όταν πιέστηκε, ωστόσο, είπε ότι το διαζύγιο επιτρεπόταν μόνο για την περίπτωση ανηθικότητας (εδ.9). Έτσι η άποψη του Ιησού ήταν πως το διαζύγιο μπορεί να είναι νόμιμο σύμφωνα με τον Νόμο, αλλά θα πρέπει να αποφεύγεται εντελώς. Αν κάθε άνθρωπος απείχε από σεξουαλική επαφή πριν το γάμο και είχε εμπειρία μόνο μέσα στο γάμο, πολλά διαζύγια θα είχαν αποφευχθεί. Είναι τραγικό το ότι η σεξουαλική ασυδοσία κυριαρχεί στις κοινωνίες μας. Πολύ λίγα ζευγάρια σήμερα μπαίνουν στο γάμο τους ως παρθένοι, και είναι λυπηρό, ότι πολλοί δεν μπορούν να παραμείνουν πιστοί στο γαμήλιο σύντροφό τους. Οι πιο πολλοί άνθρωποι θέλουν ευτυχισμένους γάμους, αλλά δε θέλουν να ακολουθήσουν τις οδηγίες του Θεού για το πως θα τους έχουν. Το ίδιο ίσχυε και στις μέρες του Ιησού. Λίγοι ήταν πρόθυμοι να ζήσουν σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού. Γι' αυτό ο Ιησούς είπε: «Δεν μπορούν όλοι να δεχτούν αυτόν τον λόγο, αλλά σε όσους είναι δοσμένο» (εδ.11).
Μια ανώτερη σχέση
Η επιστολή του αποστόλου Παύλου προς τους Εφεσίους εξηγεί το πως πρέπει να φέρονται οι άνδρες και οι γυναίκες, ο ένας στον άλλο, μέσα στον γάμο. Αφού δίνει ειδικές οδηγίες προς τους άνδρες να αγαπούν τις γυναίκες τους, ο Παύλος γράφει: «Επειδή κανένας δε μίσησε ποτέ τη δική του σάρκα, αλλά την εκτρέφει και την περιθάλπει όπως κι ο Χριστός την εκκλησία. Δεδομένου ότι είμαστε μέλη του σώματός του, από τη σάρκα του και από τα κόκαλά του. Γι’ αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα είναι οι δύο σε μια σάρκα. Τούτο το μυστήριο είναι μεγάλο, κι εγώ το λέω αυτό για τον Χριστό και για την εκκλησία» (Εφεσίους 5:29-32).
Εδώ ο Παύλος μας διδάσκει ότι η σχέση του γάμου είναι παρόμοια με τη σχέση μας με τον Χριστό. Ο φυσικός γάμος φτιάχνεται με βάση το πρότυπο της θεϊκής σχέσης. Μια σωστή σχέση ανάμεσα σ’ έναν άνδρα και μια γυναίκα μάς δίνει μια άποψη της πνευματικής σχέσης που ο Θεός θέλει να έχει με μας. Αυτή η πνευματική πλευρά του γάμου τον καθιστά έναν ξεχωριστό θεσμό και τον ανεβάζει σ’ ένα ανώτερο επίπεδο από μια απλή συμβίωση και σεξουαλική σχέση μεταξύ ενός αρσενικού και ενός θηλυκού. Ο γάμος είναι μια σχέση θεϊκού επιπέδου.
Και όπως ο γάμος παράγει οικογένεια, έτσι κι ο Θεός χτίζει τη δική Του οικογένεια. Ο Θεός προμηθεύει τη σωστή πνευματική σχέση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας για να μας διδάξει μέσα από αυτήν τον Εαυτό Του και το μεγάλο σκοπό του.
Σ’ όλη την επιστολή προς Εφεσίους ο Παύλος μιλάει επανειλημμένα για την οικογένεια που ο Θεός αναπτύσσει. Αρχίζει μιλώντας για τον Θεό που «μας προόρισε σε υιοθεσία στον Εαυτό Του διαμέσου του Ιησού Χριστού» (1:5). Μετά μας αποκαλεί «οικείους του Θεού» (2:19). Αργότερα γράφει: «Γι’ αυτό, λυγίζω τα γόνατά μου προς τον Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, από τον Οποίο [Πατέρα] κάθε πατριά στους ουρανούς κι επάνω στη γη ονομάζεται» (3:14-15). Έτσι, όταν ο Παύλος μιλάει για άγιο γάμο που είναι παρόμοιος με τη σχέση Χριστού και Εκκλησίας (5:32), εξηγεί πως οι ανθρώπινες οικογένειες, σε φυσικό επίπεδο, μπορούν να είναι σαν την πνευματική οικογένεια του Θεού.
Ως κεφαλή της πνευματικής Του οικογένειας, ο Θεός υπόσχεται ποτέ να μην διαλύσει τη σχέση του με το λαό Του (Αποκάλυψη 3:21, 21:7). Κάνει μία συνθήκη μαζί του και γράφει τους νόμους Του στις καρδιές τους (Εβραίους 8:10) κι υπόσχεται να μην τους εγκαταλείψει ποτέ (Εβραίους 13:5). Όπως ακριβώς τιμάει τις δεσμεύσεις Του, έτσι και εμείς πρέπει να τιμάμε τις υποσχέσεις του γάμου μας.
Οι πιο θαυμάσιοι γάμοι, που μπορούν να βιώσουν τα ανθρώπινα όντα, παραλληλίζουν τη σωστή πνευματική σχέση με το Δημιουργό μας. Κατανοώντας αυτόν τον ανώτερο πνευματικό σκοπό για τη γαμήλια σχέση, θα έχουμε περισσότερο σεβασμό και εκτίμηση για τους χαρούμενους και ολοκληρωμένους γάμους του παρόντος καιρού.
Χτίζοντας ισόβιους, ευτυχισμένους γάμους
Τα παλιότερα χρόνια οι άνθρωποι παντρεύονταν περιμένοντας ότι οι γάμοι τους θα διαρκέσουν ισόβια. Αν και έλειπε η πληροφόρηση γύρω από τις σχέσεις (ψυχολογική, σεξουαλική εκπαίδευση), τα ζευγάρια των περασμένων εποχών αποδεικνύονταν πολύ πιο σταθερά και ισχυρά απ’ ό,τι τα σημερινά. Τι τα έκανε διαφορετικά;
Σύμφωνα με πολλά ζευγάρια που έφτασαν ενωμένα και ευτυχισμένα σε μεγάλη ηλικία η σημερινή αποτυχία οφείλεται στην έλλειψη αγάπης και σεβασμού για τον/την σύζυγο. Αν τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα, η απλή λύση είναι να πάρουν διαζύγιο και να ξεκινήσουν ξανά με κάποιον άλλον. Τα παλαιότερα ζευγάρια βίωναν κι αυτά δύσκολες περιόδους, η σχέση τους δεν ήταν πάντα ρόδινη, αλλά ήταν αποφασισμένα ν’ αγωνιστούν, και να προσπαθήσουν πολλές φορές.
Το να εφαρμόζουμε τις αξίες του Θεού είναι ένα, τιμημένο απ’ το χρόνο, κλειδί για το χτίσιμο ενός ευτυχισμένου γάμου. Επιπρόσθετα, καθώς υποτασσόμαστε στους ρόλους που ο Θεός έθεσε μέσα στο γάμο για τον άνδρα και τη γυναίκα σ' αυτή τη ζωή, μαθαίνουμε πώς να υποτασσόμαστε στον Θεό για την αιωνιότητα. Ας δούμε τώρα δύο σπουδαία κλειδιά για την επιτυχία.
Αγάπη και σεβασμός
Στο Εφεσίους 5:33 ο Παύλος συνόψισε τη διδαχή του για το γάμο: «Όμως, κι εσείς, κάθε ένας ξεχωριστά έτσι ας αγαπάει τη δική του γυναίκα, σαν τον εαυτό του, η δε γυναίκα, ας σέβεται τον άνδρα». Η αγάπη και ο σεβασμός είναι δύο απλές αλλά σπουδαίες αρχές που οι σύζυγοι μπορούν να εφαρμόσουν για να οικοδομήσουν ευτυχισμένους, σταθερούς και υγιείς γάμους.
Οι άνθρωποι νομίζουν ότι η αγάπη είναι ένα ανεξέλεγκτο συναίσθημα, που έρχεται απρόσμενα και δεν μπορεί ποτέ να τεθεί κάτω από έλεγχο. Πιστεύουν ότι συμβαίνει τελείως τυχαία και ότι οι άνθρωποι πέφτουν θύματα σ' αυτήν την φαινομενικά απρόβλεπτη δύναμη, που συνήθως την ονομάζουν «έρωτα». Λέμε «ερωτεύτηκα» σαν να περιγράφουμε κάποιο ξαφνικό και απροδόκητο συμβάν, κάτι σαν ευχάριστο ατύχημα. Σύμφωνα με τη δημοφιλή, ιδεώδη άποψη, η αγάπη από μόνη της συνεχίζει για πάντα διασκεδαστική και χαρούμενη.
Ο απόστολος Παύλος, όμως, έγραψε ένα διαφορετικό ορισμό: «Η αγάπη μακροθυμεί» (Α' Κορινθίους 13:4). Τα λόγια του Παύλου εξισώνουν το να αγαπάς κάποιο πρόσωπο με το να είσαι πρόθυμος να υποφέρεις για αυτό ή μαζί με αυτό, για όσο χρόνο χρειάζεται, ακόμα και για όλη σου τη ζωή. Αυτό το είδος αγάπης έρχεται με επιλογή, όχι τυχαία. Αυτή η αγάπη δείχνει ένα ανιδιοτελές ενδιαφέρον και φροντίδα για τον άλλο, ακόμα κι όταν το να δίνεις τέτοια αγάπη γίνεται δύσκολο ή κουραστικό.
«Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί» συνεχίζει ο Παύλος, «η αγάπη δε φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δε φέρεται με απρέπεια, δε ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δε συλλογίζεται το κακό, δε χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει, όμως, στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δε ξεπέφτει» (εδ.4-8). Αυτό το είδος αγάπης θα κρατήσει μια σχέση, όχι μόνο στους καλούς, αλλά και στους δύσκολους και σκληρούς καιρούς, που όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν.
Ο σεβασμός, όπως και η αγάπη, απαιτεί να γίνει μια επιλογή. Μπορούμε να διαλέξουμε να σεβόμαστε κάποιον για τα προτερήματά του ή να τον περιφρονούμε για τα ελαττώματά του. Ως σύντροφοι μέσα στο γάμο, η επιλογή που θα κάνουμε πρέπει να υποστηρίζει τη σχέση μας και όχι να την καταστρέφει.
Η εποχή που τα ζευγάρια πρέπει να συλλογιστούν σοβαρά αν μπορούν να αγαπήσουν και να σεβαστούν ο ένας τον άλλον, είναι πριν από το γάμο, η περίοδος του αρραβώνα.
Αφότου παντρευτούν, αυτό που χρειάζεται απλά να γίνει είναι ο άνδρας και η γυναίκα να αρχίσουν να εφαρμόζουν τις αρχές της αγάπης και του σεβασμού, αλλοιώς κινδυνεύουν να φτάσουν στη διάλυση του γάμου τους.
Περισσότερες αρχές θα μπορούσαν να προστεθούν σε μία συζήτηση σχετικά με το πως θα έχουμε έναν ευτυχισμένο γάμο. Οι πιο πολλές απ’ αυτές, ωστόσο, απλά φανερώνουν τις δύο μεγάλες αρχές: αγάπη και σεβασμό.
Οι αρχές του Πέτρου
Ο απόστολος Πέτρος επίσης έγραψε για το γάμο. Αφού ηχεί μερικές από τις οδηγίες του Παύλου (Α' Πέτρου 3:1,7), ο Πέτρος δίνει μερικές συμβουλές που είναι χρήσιμες για όλες τις σχέσεις: «Οι άντρες, παρόμοια, συνοικείτε με τις γυναίκες σας με φρόνηση, αποδίδοντας τιμή στο γυναικείο γένος ως σε ασθενέστερο σκεύος και ως σε συγκληρονόμους της χάρης της ζωής, για να μην εμποδίζονται οι προσευχές σας. Και τέλος, όλοι να είστε ομόφρονες, με συμπάθεια, φιλάδελφοι, εύσπλαχνοι, φιλόφρονες, μη αποδίδοντας κακό αντί κακού, ή λοιδορία αντί λοιδορίας, αλλά το αντίθετο αποδίδοντας ευλογίες, μια που ξέρετε ότι σε τούτο προσκληθήκατε, για κληρονομήσετε ευλογία» (εδ.7-9).
Όταν φερόμαστε στους άλλους όπως ο Θεός μας δίνει εντολή, απολαμβάνουμε τον καρπό της οδού Του. Όπως ο Πέτρος ρώτησε: «Ποιος θα σας κακοποιήσει, αν γίνετε μιμητές του αγαθού;» (εδ.13). Οι οδηγίες του Θεού λειτουργούν. Παράγουν χαρούμενες, σταθερές σχέσεις, σχέσεις που εκπληρώνουν το σκοπό τους.
Ο σοφός βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Όπου δεν υπάρχει όραση, ο λαός διαφθείρεται, είναι όμως μακάριος εκείνος που κρατάει το Νόμο» (Παροιμίες 29:18). Αν κι αυτός ο φημισμένος για τη σοφία του βασιλιάς βίωνε προβλήματα στο γάμο του (Α' Βασιλέων 11:1-4), κατανόησε την πολύ σημαντική σχέση ανάμεσα στην ευτυχία και την εφαρμογή των οδών του Θεού.
Καταλήγοντας, λοιπόν, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι μπορεί να υπάρξουν ευτυχισμένοι γάμοι που θα διαρκέσουν για όλη τη ζωή, αν το ζευγάρι δεχτεί τον σκοπό του Θεού για το γάμο και βαδίσει με υπακοή στις θεϊκές αρχές που τον διέπουν και στους νόμους του Δημιουργού μας.
David Treybig
Πρακτικές εφαρμογές της αγάπης και του σεβασμού
Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε την αγάπη και το σεβασμό μέσα στο γάμο; Πώς μπορούμε να αρχίσουμε να ζούμε αυτές τις δύο σπουδαίες αρχές;
Η Βίβλος δίνει πολλούς πρακτικούς τρόπους που κάποιος μπορεί να αγαπάει και να σέβεται τον γαμήλιο σύντροφό του. Σκεφτείτε τις παρακάτω οδηγίες από τη Βίβλο:
- Να είστε πιστοί. Έχετε σεξουαλικές σχέσεις μόνο μέσα στο γάμο, όπως λέει ο Θεός (Α' Θεσσαλονικείς 4:3, Α' Κορινθίους 6:13,18, 7:2, Γαλάτες 5:19, Ματθαίος 5:32). Η πιστότητα στο γάμο προωθεί έναν ιδιαίτερο συναισθηματικό δεσμό μεταξύ των συζύγων.
- Να μοιράζεστε τις οικονομικές σας πηγές. «Αν όμως κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του, μάλιστα για τους οικείους», έγραψε ο Παύλος, «αρνήθηκε την πίστη και είναι χειρότερος από έναν άπιστο» (Α' Τιμόθεον 5:8). Όταν τα ζευγάρια εργάζονται σκληρά και ανιδιοτελώς μοιράζονται το χρήμα τους για το καλό της οικογένειας, δείχνουν την αφοσίωσή τους και προωθούν το σεβασμό.
- Μη μιλάτε με αγένεια ο ένας στον άλλο. Ένας απ’ τους πιο βέβαιους δείκτες της σχέσης του ζευγαριού είναι ο τρόπος που μιλούν ο ένας στον άλλο. Οι Παροιμίες 15:1 λένε: «Η γλυκιά απάντηση καταπραΰνει θυμό, αλλά ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργή». Ένας ευγενικός τόνος στη φωνή επιτρέπει στα ζευγάρια να εστιάζουν τις ενέργειές τους πάνω στο πρόβλημα που τους απασχολεί, παρά στο να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλο.
- Να είστε συγχωρητικοί. Πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους, αν θέλουμε ο Θεός να μας συγχωρεί (Ματθαίος 6:12-15). Χωρίς τη συγχώρηση, οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση είναι προορισμένη για αποτυχία.
- Να είστε ρομαντικοί. Πριν τον γάμο, τα πιο πολλά ζευγάρια ξοδεύουν το χρόνο τους σε ρομαντικές συναντήσεις. Η ιδιαίτερη προσοχή που δίνει ο ένας στον άλλον, πριν το γάμο, είναι ένα «θαυμάσιο» πράγμα (Παροιμίες 30:18-19), και δε θα έπρεπε να σταματάει μετά το γάμο. Πράξεις συναισθηματισμού, καθώς και η φράση «σ’ αγαπώ», επιβεβαιώνουν σε μια σύζυγο ότι ο άνδρας της σκέφτεται πως είναι μοναδική γι' αυτόν (και αντίστροφα).
Il Divo - Amazing Grace / RUS from ILDIVORUS on Vimeo.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου